Asimetrik SAVAŞ Bombası

bir yağmur sonu kokusu tarifinden oldukça meçhul
katli vaciptir,insandır,  eti az yanmış
telef olmasın hesap kabarık nede olsa
fakir.şehit kalanlara bedelli amentu  billahi
yangın kokusu yağmurdan sürklase
kaçak yasal değil ana sütü kadar helal
haram olan,vergi yakan tayyare bombası
menzili yün yorganlı evlerden ırak
kan içinde soğuktan açan  kar çiçekleri
taşımayı on ikililer yapıyor araba modeli değil
henüz ve daima çocuk....

BENİM DÜNYAM

Şu televizyon var ya çıksa karşıma ve sorsa:

-nasıl bir dünya istersiniz?

-şu ankinden farklı

-nasıl farklı?

-televizyon istemem mesela kendi dünyamda

-efendim çekim yapıyoruz sorularımıza DOGRU ve DÜZGÜN yanıtlar verin lütfen.

-ama bu dünya KENDİ dünyam olacaktı doğruluğuna yanlışlığı…

-teşekkür ederiz

-ee ben de teşek…

Sorduğu soruyu kendi cevaplamayan bir dünya istiyorum. Cümle kurmanın suç olmadığı. Cevapların klişe olmamasını istiyorum. Nasılsın sorusuna düşünmek ve yalnızca iyiyimin yeterli olmadığı dünya.

Kötülüğe son vermek kadar zordu onu kabullenmek. Ya da zaferi kazanmanın hazını vermiyordu, kaybettiğinde sırıttığın arkadaşlarının sana gülmesi. Ağlamanın gülmek kadar ihtiyaç olduğu toplumda yaşamak istiyorum.

Bahçe kapısını aralamak ve bakmak bahçeye. Ne kadar bilgi sahibi eder bahçe hakkında. Ağlayan bir insan görünce derdini sormak ve derdine ortak olmak ne kadar zorsa ya da sözcükler boğazında düğümlenirken geri kalan duyguları ifade etmek ne kadar gereksizse. Anlamak için bilmek gerekliyse. Bakışların anlaştığı yerde cümleler gereksizse. Cümlelerin yarım kalabildiği ve bunu kimsenin sorgulamadığı yer. İşte orası benim yaşamak istediğim dünya.

MUTLULUĞA YOLCULUK

Bu sabah yola çıktım. Mutluluğa doğru gitmeye çalışıyorum. Bu yolda kimi zaman yalnızım kimi zaman kalabalık. Ağzımda değişik mırıldanmalar var bana ait. Yolun uzunluğunu bilen yok, yakınlığını uzaklığını da. Varacağımız yerin nasıl bir yer olduğunu bilen yok. bazen duyuyoruz birileri varmış oraları görmüş diye. Ama sonra yolda görüyoruz onları da, cümleler ortak vardık zannetmiştik, sanki içinde gibiydik ama yanılmışız, işte yine yollardayız. Bazen biz de vardık zannediyoruz, diyoruz, burası orası olmalı, sonra hüzünler geliyor yine ve biz yine yollara düşüyoruz. Herkes umutlu varacağına. Hiç karamsar görmedim yollarda. Zaten oraya varınca tüm dertler bitecek dediler bize. Mutluluğun komşusuymuş sevinçler, gülmeler, eğlenmeler. Biz oraya varamadık, oraya ulaşanı da görmedik ama yoldayız daha.

Hani sorularımız vardır bizim ‘cevaplanamayan sorular’. Mutluluğun yeri de bu sorulardan işte. Kimse cevap veremez. Bazılarımız bu soruların peşinden gider, bazıları cevabını bulamayacağını zannettiği için duymazlıktan gelir, bazıları duyar ama hiç umursamaz. Hangisi doğru? Hangisini yapmalıyız ya da hangisini yapmamalıyız?

Cevabı bilmiyorsan yorum yapmak ya da tahmin etmek artık serbesttir. Buna uğraşmayanlardan ya da boş olarak görenlerden farkını ortaya koymak için bir fırsattır ve benim tahminim mutluluk içe yolculuktur. İnsanın kendi kendisini öğrenmesidir bazen yalnız bazen 2 kişi bazen kalabalıkla. Bu yüzden yolculuk bitmez.

U-MUTSUZLUK

Bu gün bir katilim ben ve öldürdüğüm hep iyi düşüncelerdi. En umutlu, en sevecen, en iyilerini bulup öldürdüm. Silahım gözyaşlarımdı ve sonsuzdu. Ben de cömertçe harcadım kurşunlarımı ve karanlıktayım şimdi. En mutlu sonların bile kaybedeniyim ben ve kazananlar hiç anlamazdı beni. Ben kötüyken onlar iyiydi ya da ben iyiyken onlar çok daha iyi. Bu günü bile kurtaramazken hep ileriye bak diyen iyiler işte bu gün hepinizi öldürdüm. Şimdi müebbetim karanlıkta ve ziyaretçilerim yalnızlık, sevgisizlik, terk edilmişlik. Hayır kızmıyorum kötülere benim sözüm iyilere, o kadar iyiyseniz beni de götürün gittiğiniz yere.

Karanlık düşüncelerimi aydınlatmak için söylenen sözler ölmek üzere olan kişiye ölmeyeceksin demek kadar boş ve o kadar gerekli. Hayatta yapmaktan mutlu olduğum şeylerden bile sıkılır oldum ve yerine yenisini koyamadığım mutlu anlarım azalmakta.

Ben mutsuzken başkalarının mutluluğunu etkiliyor muyum acaba? Hani elma sandıklarında olurya elmanın biri çürükse onu ayırırlar diğerlerini de çürütmesin diye. Bir gün beni de ayırırlar mı? Hey sen hayattan sıkılan, çürümüş olan sağlam ve mutlu olanların arasından ayrıl. Onları da mutsuz yapacaksın.

Bakıyorum boş sokaklara boş sokakları aydınlatan ve göz alan sokak lamalarına. Yakından bakınca o kadar güzel gözükmeyen boş sokaklar ve onu aydınlatan lambalar iki beton yığını arasından bakınca daha güzel gözüküyor. Yanında olunca binaların o kadar hoş değil cıvıl cıvıl renkleri olmasına rağmen ancak az uzaklaşıp bakınca başkalaşıyor onlar da. Belki de uzaklaşınca hayat daha güzel olur. İnsanlarla mesafe koyunca belki onları daha güzel görürüm.Sorun şurada ki mutlu olmak için uzaklaşmak yeterli mi? 

İNSANLIGA VE BANA

Bir farenin yaşamına kim özenir ki? Kim bir fare gibi ölmek ister? ben isterim. ama her fare olmaz. özel olmalı .bir kobay fare gibi mesela. insanlık için bir yararım olmalı. bunu yaparken kimseye bak ben bunu yapıyorum sadece insanlık için yapıyorum demeden, hatta bir fare kadar habersiz olmalıyım bu işten . insanlar da benden habersiz evet insanlık için çalışıyorum ama onlar benden habersiz. onlar beni umursamıyor bile sadece yaşamamı sağlıyorlar kendileri öldürünceye kadar

Kaç bin insan kurtulur ben ölünce ?hangisi teşekkür etti bana? hangi şair yazdı şiirimi yada romanım var mı benim gibi  soruları sormadan bir fare gibi yaşayabilir miyim ben?                  

Bir fare gibi yasayabilir mi insan? kendi alanıma girildiği zaman yeraltına ufak deliklere saklanabilir miyim onlara görünmemek için. yiyecek için dışarı çıktığımda yani kendi alanımda yaşam yerimde öldürmeye çalışırlarsa beni.  sırf benden rahatsız oldukları için ya da benden tiksindikleri için.

Benim tek derdim yasamakken bir insan beni öldürürse kendi istemediği için.bir fare olsam kaldırabilir miyim böyle bir yükü? insanlar bu kadar bencilken bu kadar mütevazi kalabilmeyi.

Bir fare olunca bir takım haklar ister miyim acaba? yaşama hakkı mesela . bazen aklım karışınca ya da ufak tefek hırsızlıklar için girdiğim evlerde beni öldürmek yerine farklı yollara başvursalar. Affetseler mesela bir dilim peynir verip 2- 3 de bilmiş söz söyleseler bana. Özgürlük hakkı istesem mesela. Evde beni kapattıkları cam fanuslardan hava almak için dışarı çakma hakkım olsa. Çok şey istedim galiba.  Evet  evet  ben sadece bir fareyim bu kadar hakkım olamaz.

Bir şeyi atladım yine . peki fareler beni kabul ederler mi aralarına? Belki de bana güvenmezler ben bile güvenmezken insanlığıma. Şüpheye düşerler belki de ben beyaz farelerin üstünlüğünü dünyaya haykırırken gri fareler ne yapar diye. Doğulu fareler batılı fareler diye ikilik çıkarırım belki de . fare olunca böyle düşünceleri bırakır mıyım bilmiyorum. Ama insanken her tarafımda bu düşünceler var . evet ben bir insanım fareliğe özenen  bir insan…….

Geçmiş... ken'li geçmiş zaman

Çok eskiden okuduğum bir kitapla yüzleşme fırsatı buldum bu gün iskandinav yazar Thorvald Steen'in Tozkoparan adlı eseriydi. Saladin'e hayranlığımın ilk sebebi ...

arsından çıkan bir kağıt oldukça heyacanlandırmıştı beni bu benim ilk karaladığım kağıtlardandı 

heyacanımı mazur görün :

Çağ kılıf peşinde zamana,

 herşey yerinde ancak bulaşık kirli.

İmam,abdestiyle iştigal.

Sermaye insan öldürüyor boş vakitlerinde,

çağ haklı kılıf konusunda deneme!! dönmez yolundan. 

İmam abdestinden oldukça şüpheli

 söylemezsen bilmez kimse 

Ferhat yerine asker dağları deliyor bizim burda 

aşk bir yana,kardeşliğe inat 

silah;kin,nefret ve namustan ibaret.                                                     (temmuzun 22'si senelerden 2006)

Aşiyana Mektup,O Koca Gövdeli Ağacın Altında Yazana...

Albayım, sana bu hanımefendiyi anlatmaya çalışırsam eğer utanırım. Çünkü albayım ben acıları arka plana atarak anlatamıyorum bilmem hatırlarmısın albayım bir hayalet Oğuz vardı.evi olmayan yastık altını bilmeyen  belkide devletle bağı ona kimlik sorunlar kadar hıh evet o albayım askerde vereceklerdi onu sizin tabura gösterecektiniz devletin kac bucak olduğunu evet albayım o. onun gibileri bize hatırlatan hanımefendi .onların hala var olduğunu düşündükçe bu memlekette yaşama isteğim artıyor,Aşiyanda albayım o koca ağacın altında yüz üstü yatıyor görmek istemediği o kadar şey var ki albayım...
Yıldırım Türker'den Mektup Var... (şuraya bir imza,teşekkürler Prenses...)
sana bu gecikmiş mektubu yazmaya oturduğumdan beri belleğime bir fotograf gibi kazınmış olan o görüntüden kurtulamıyorum. üstünden on yıllar geçmiş. ankara’dayım henüz. edepsizcesine gencim. hayat, sanki her köşebaşında pusu kurmuş, bana serüvenler hazırlıyor. yüreğim ağzımda geziyorum sokaklarda. bir gece, neden çağrılı olduğumu hatırlayamadığım bir evde... birkaç kişiyiz. önden giriyorum. salona adımımı attığım anda bir film karesine sızmışlık duygusu. boş salonda, geniş kanepede tuhaf bir kedi uyumuyla oturan ince, sarışın bir kadın. nedense o an; seni ilk gördüğüm an belki de yakalayabildiğim tek an. sonrası hep izini sürmek oldu. pavese’nin izini sürdüğün gibi.
sen zürih’e giderken yazışmaya karar vermiştik. belki bir kitap yaparız sonra, demiştin. ama olmadı. notlarından birinde diyorsun ki, “özlem duygusu bende giderek ölüyor. ancak çok sık gördüğümü ya da ölenleri özlüyorum. ardından ‘kalanlar’ adıyla basılan kitabında en yoğun şiddetle hissettiğim cümlelerinden biri bu oldu. sana yazamadım. sen de yazmadın. işte ben seni şimdi çok özlüyorum.
seni özledikçe unutuyorum. gün günden sisler içinde yitip gidiyorsun. bellek yitimi gibi. seni unutuyorum. yazdıkların, senden bağımsız metinlere dönüşüyor. o an korkuyla fark ediyorum, onları yazan insanı hiç tanımamışım gibi merak ettiğimi. yazdıklarını yeniden okurken, onları yazan yazarı, insanı, kadını, tanımadığım o kişiyi kafamda kurarken yakaladığım oluyor kendimi. sarışın, ince bir kadın kuruyorum. yine güzel, yine şaşırtıcı boğuk bir sesle kesik kesik konuşup sigaralar içen bir kadın. kendimi yakaladığım zaman senin yazdıklarına ne kadar benzediğini düşünüyorum.
seni hatırlamak, gitmek gibi bir şey. belki hep ‘gitmek’i yazdığın için. can yakıcı.
bir yanıyla da yük atar gibi, ama her şeyi terk ederken dahi durmadan dönüp ardına bakan insanların gidişi gibi. bir daha hiç geri dönmeyenlerin gidişi gibi.
‘çocukluğun soğuk geceleri’nde, ‘pazar günleri... şimdilerde... sokak aralarından geçerken... gözüme picamalı aile babaları ilişirse, kışın, yağmurlu gri günlerde tüten soba bacalarına ilişirse gözlerim... evlerin pencere camları buharlanmışsa... odaların içine asılmış çamaşırlar görürsem... bulutlar ıslak kiremitlere yakınsa, yağmur çiseliyorsa, radyolardan naklen futbol maçları yayınlanıyorsa, tartışan insanların sesleri sokaklara dek yansıyorsa, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek... isterim hep” yazan, çoktan gitti.
“bir ana ve babadan olma değilim... doğumum bile bir kökünden kopma idi. köklerimi hiç aramadım. içerisinde severek yaşayabileceğim arka dünyalardan kopma köklerim olabilirdi. annem ve babam gibi, tüm kentler, ülkeler, günler, geceler, her gökyüzü de yabancı kaldı bana” diyordun notlarında.
şimdi şu dünyayla barışmışların çağsamayla andığı o korkunç sıkıntıyı, o orta sınıf cehennemini, kendine hiç acımadan, bir tek sen yazdın. kuşağının, sınıfının, bütün güdük oyunların mızıkçısıydın.
çocukluğunun geçtiği yerlerde gezindim birkaç kez. çelebi apartmanı’nı aradım. o yangın mahallelerini aradım. saat kulesinin önündeki alandan kalkan otobüslere bakıp seyahat edenleri gıptayla seyreden, içinden ‘bir gün uzak dünyaları ben de tanıyacağım’ diye geçiren o küçük kızı aradım durdum. o eski yangın mahalleleri bütün şehir gibi değişmişti. oysa o can sıkıntısı, o küçük kız çocuklarının üstüne basan hayat olduğu gibi sürüyordu.
öğretmenleri, doktorları, babaları ve polisleriyle üstüne saldıran dünya seni acıttıkça yazdın. yazı, sana hep acı verdi. yazarken adeta fiziksel bir acı çektiğini anlatmıştın bana. yazıyı sorguladın. sözcükler sana hiçbir zaman yetmedi. ama onlardan başka sığınacak yerin yoktu.
seninle uzun uzun deliliği konuşmuştuk.
hep dünyanın kıyısından sarktın.
elektriğin sağaltıcı gücüne büyük inanç besleyen iktidara çarptın. yenilmedin. hep kendin oldun. sonuna dek kendini ‘buzda bir balık’ gibi hissettin. hep,
‘bağımsızlık, özgürlük, uyum sağlamak zorunda olmamak’dı özlemin. kısa yaşadın. hayatından olağanüstü bir güzellik kaldı geriye. şimdi sana ancak pavese için yazdıklarını tekrarlayabilirim: tezer özlü; “bu kahrolası yeryüzünün büyük yalnızı. seni ne denli seviyorum
                       Bu yazı 30 ağustos 2008 günü Yıldırım Türker'in Radikal gazetesi'ndeki köşesinde yayınlanmıştır... 

link : http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=RadikalYazar&ArticleID=896133&Yazar=YILDIRIM%20T%DCRKER&Date=30.08.2008&CategoryID=97

Oruç Kapitalizmi,Kapitalizm de Orucu Bozar !

Ağzınızın tadını bozmaya geliyoruz....
Gücü ve serveti elinde bulunduranların paylaşmaya yanaşmadıklarını vurgulayarak, birlikte mutlu yaşamanın bu şekilde mümkün olamayacağını söyledi. "Nerede haksızlık ve sömürü varsa buna karşı çıkmak için biz orada oluruz" diyen Önder, adaleti ve kardeşliği sağlamanın formülünün paylaşmaktan geçtiğine işaret etti.
Karikatürist Metin Üstündağ, yazar Tuna Kiremitçi, Murat Menteş, Samed Karagöz, Kemal Egemen İpek, oyuncu Ahmet Mümtaz Taylan, Hatice Meryem, şarkıcı Aylin Aslım, Barış ve Demokrasi Partisi (BDP) İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya Önder de iftara destek için Taksim Gezi Parkı'ndaydı.

bukowski demişken siz o hikayesini biliyor musunuz ? bunu bilemezsiniz çünkü yeni uydurdum

Bukowski hülya avşarın masasına oturur.

b=bukowski

ha=hülya avşar 

Not. kişiler ve kurumlar  hayal ürünü değildir. ancak bu insanların böyle bir ortamda yanyana gelme olasılıkları yoktur. 

b-siz o olmasınız biraz geciktim heralde doğrusu bu kadar olgun bir bayan beklemiyordum olgun olmanıza karşı bir şarap gibi yani gitgide değerlenen demek isterdim ama ne yazıkki diyemiyorum . o bir yana erkeklerin  kadınları şaraba benzetmesini hiç anlamam çünkü şarap  açılınca üst kısmı maya tutar ve tadı bozulur yani içilmez kıvama gelir. açılmamış bir şarabın güzelliğini de nasıl anlarlar bende bunu anlayamadım hayatım hep şarap gibi pahalı kadınların değil viski gibi daha ucuz kadınların  peşinden gitmekle geçti zira açılsada bozulsada içiyorsun ve kafa yapıyor  sonrada sonrası malum yani demek istediğim ben atilla gibi değildim her kadının tirbişonu olmamalıydım ve olmadım  tüm avrupada da bir imparatorluk kurmadım yani

ha-pardon beyefendi dediklerinizden tek kelime anlamış değilim tamam geçmişteki filmlerimden etkilenmiş olabilirsiniz ve belki sizin gençlik döneminizde benim filmlerimi izleyip bana hayran kamış olabilirsiniz  belki bir yerde selam vermişimdir. Ama tanıyamadım kusura bakmayın her selam verdiğim insanı da tanıyamam yanii değil mi ünlülüğün bu kısmını sevmiyorum yolda yürürken daha önce beni görmüş olanlar sıkı dostmuşuz gibi gelip konuşurlar ve ben hatırlamam sizde onlardan olmalısınız

bu- hımm pahalı bir şarap olduğunuzu iddia ediyorsunuz yani  oysa ben size pahalı şaraplardan hoşlanmadığımı söylüyorum .  yani hayatımda hiç iyi kadın olmadı anlarsınız ya hep hayat kadınlarıyla birlikte oldum ve onlarla zaman geçirdim ayrıca toplumda iyi kadın diye bahsedilen kadınlar yani hayatını normal yollarla idame ettiren kadınlardan bahsediyorum onlar her zaman bir erkeğin ruhunu teslim etmesini beklerler ne yani vücudunu veriyorsun diye neden ruhunu istiyorsun değil mi ? ama bakın fahişelere onlar ruhun hakkında yorum bile yapmazlar hatta bahşişi fazla verirseniz sizi bir sevgili gibi sahiplenip ilişkiye zevk katarlar yani iki tarafta mutludur  onun için ben yatan bir kadına parasını peşin olarak veririm misliyle hatta yani yatmadan şifonyerin üzerine bırakıp onu meraklandırmam ve böylece sabah kalktığımda cüzdanım çalınmışmı diye düşünmem çünkü  kadın kalkıp cüzdanımı karıştırırken aklında şöyle geçirir evet bu adamla bir sefer daha yatayım ondan sonra cüzdanını çalarım.ama ben asla bir fahişeyle birden fazla yatmam.

ha- bi saniye bi saniye siz o kadınların sizin cüzdanınızı çalacağından mı bahsediyorsunuz yani o kadın neden sizin cüzdanınızı çalsın bakın beyefendi ben uzun süreli bir ilişki yaşadım ve bunda da bir çocuğum oldu her neyse hayatımın hiç bir döneminde eşimden para çalmadım ya istedim ya da kendim kazandım  ayrıca ben sizle neden konuşuyorum ki yani bune cesaret siz bana nasıl fahişelerle ilgili anınızı anlatma şeyini işte bulursunuz

sözleri bitmeden eli çantasına gider çantasını alıp tam çıkarken..

bu- demek parayı kendiniz kazanıyordunuz öylemi

bu sırada ha kinayeyi anlar ve tekrar oturur

bu- bir ilişki yaşadım dediniz öyleyse şuan biriyle birlikte değilsiniz yani öyle anlıyorum peki  nasıl para kazanıyordunuz şimdi söyleyeceklerim tamamen benim dışımda yani okuduğum o saçma kitaplardan kaynaklı neyse demek istediğim ben size fahişeyle olanlardan bahsettikten sonra siz bana kendi paranızı kazandığınızdan bahsettiniz  yani bakın ben demiyorum frued diyor bunu yani ben bir olgudan bahsederken siz kendinizle birleştiriyorsunuz güzelliğinizi kullanarak değilmi yoksa bir sanatçımısınız veya eliniz de ihyaa edebileceğiniz bi mesleğiniz mi var

ha-evet ben sarkı söylüyorum aynı zamanda  televizyonda programım var ve ve ve yine aynı zamanda geçmişte bir sürü filmim var bu nedemek oluyor peki  ayrıca bir saniye siz benim yanıma hülya avşar olduğumu bilerek gelmemişmiydiniz ?

-yok hayır madam ben sizi benimle söyleşi yapacak bir gazeteci olarak sanıyordum neyse söyledğiniz şeye geri dönelim güzelsiniz değil mi yani evet hemde çok güzel bunun dışında siz şeyden bahsettiniz tv programı şarkı söylemek ve filmlerde oynamak tan bu demektir ki parayı güzelliğinizle kazanıyorsunuz yani bunlardan bir tanesinde iyi olsaydınız diğerine geçmezdiniz ve yapımcılar sizin güzelliğinizi değerlendirmiş oluyor peki hala parayı vücudunuzla kazanmadığınızı mı düşünüyorsunuz yani o fahişeden farkınız örtülü ödenek mi hayr hayır bence tek fark daha fazla kazanıyorsunuz .

Ha- sizi terbiyeye davet ediyorum beyefendi bu ne cesaret off AALLLAHIM YAAA!!! Siz kimsiniz ayrıca

Bu- ben Charles Bukowski  madam

Ha- vay yani siz Charles Bukowski’siniz yani  yok artık sizi hem can yücel gibi biri olarak düşünmüştüm ayrıca bir hikayenizi okumuştum murathan mungan adlı yazar en iyi hikayeler diye bi kitap yazmıştı orda sizin bir hikayeniz vardı doğrusu orda da böyle açık sözlüydünüz. Hım bide bide uçan bar filminiz izlemiştim sanırım o sizin hayatınızdan bir kesitti değilmi ?

Bu-pardon madam o uçan bar değil bar sineği yani ingilizcesi bar fly ama fly ın diğer anlamı da sinektir neyse

Bu- e peki siz röportaj yapacak kişi değilseniz kim yahu !!

O sırada ben masalarına otururum

Oem- o benim sayın bukowski ama siz oraya oturunca bu daha değerli diye düşündüm bilirsiniz bunları kaydedip belki sizin gibi daha fazla bahşiş bırakırım diye düşündüm  umarım bana kızmazsınız.

Bu-ne kayıt mı ettin

oem-evet isterseniz baştan sona kadar dinleteyim

Bu-yok yok neyse istediğini almışsın

Ha- neyse isterseniz kalkalım sayın bukowski çünkü daha fazla özel yaşamımla gündeme gelmek istemiyorum

Bu-hay hay nasıl isterseniz  düşündüm de size fakirhanemde bir viski ısmarlayabilirim

Der ve kalkarlar kolkola yürürken

Bu- hım delikanlı bu arada o fruedle ilgili kısım tamamen yalandı yani fruedin öyle bir yaklaşımı yok o sadece güzel kadınları tavlamak için uydurulan bir bahane ve bak benim bu konuyada hakimim demenin göstergesidir o kısmı yayınlamazsan sevinirim yada yayınlarsan altına bu notuma yaz olur mu ?

Ha- kahretsin biliyordum fruedin öyle bir yazısı olmadığına ! ve nasılda inandım

Bu- dur güzelim bunu sabah söyleyeceksin yeri şimdi değil

Oem –hoşçakalın efendim  çok iyi bir yazı olacak

Bu- evet evet çok güzel bir bir gece olacak  

(son espriyi anlamanız da imkan yok bi sorun bakalım neden )

Dört Kafadar, Üç Silahşör

üç silahşörler aslında tek kişidir. Dartanyan aslı d'artagnan o meselenin de işte neyse.Velhasıl kelam atos portos aramis zamanında çok iyilik yapmış bizimkine ancak sonra bir ton gıybet ... 
                          neyse kelepirden bir bar düşürmüş bizimkiler başlamışlar can ve başla çalışmaya   revize edecekler bizim andavallar. Dartanyan tam bir köylü kurnazı hoş görünsün istemiş almış tuvâli başlamış boyayı çalmaya her vuruşunda farklı bir yer görmüş her vuruşunda bir ışık görmüş,başlamış kahinliğe Nostradamus misali . gel gelelim Atos'a  iyi bir bir çocuk yalnız 'r'leri söylemeye zorlanırmış babası Van Gevaşta bulunan Artos dağının ismini koymuş lakin Atos  yedi yaşındayken ölmüş babası, yavrucağız 'r'leri söyleyemeyince... durum böyleyken böyle sevgili okur... efendime söyliyeyim Portos boyu uzun iri kalıplı ama ne esmer ne de kavruk babası gitar çalmasını çok istiyormuş ama gelgelelim hem boy uzun hemde iri kıyım demişler ki bundan sanatçı olmaz bakmış öyle olmayacak o da herkes gibi politikaya atılmış aramise oldukça hayran çok iyi tasvirler yaptığını ve çok fazla terim bildiğini düşünüyor aramisin bu arada ondan geri kalmamak için durmadan ucu açık laflar edip duruyor . anlayacağın onun için felsefe mantık düzeyi makul akla gelmemiş sorular ve aforizmalardan ibaret. Aramis çağırmış portosla atosu başlamış anlatmaya barı nasıl dizayn etmeleri gerektğini  bakın arkda devamlı glissando bir müzik olcak içlenecek herkes ama farid farjad gibi değil biraz daha farklı  bilen bilir burda adamı en iyi sabâ makamında bir şarkı kaldırır. işin aslı insan unutmak istemediğinden dinler arabeski. neyse loş bir ortam muhakkak olmalı  Ermeni'nin(Dartanyanı kastederek) boyadığı tuvallerin altına loş ışık koyun başka ışığa gerek yok 
neyse gelgelelim kurar bizimkiler barı , işler tıkırında atos müşterilerle ilgleniyor tek derdi aramis'in neden jagermeister satmalarına izin vermediği. aramis gün boyu kasada oturuyor ve babasının ölmeden önceki son sözünü de çerçeveletmiş kasanın arkasına asmış söz ise şöyle söz gümüşse sükut meşrebini bilsin. atos ne kadar hızlı çalışırsa o kadar fazla para kazanacağını düşünüyor ve gün boyu bar içinde koşturup duruyor dartanyan elleri un içinde balık kızartırken düşünüyor... un sessizliği,unlar yere düştüğünde ses çıkarmaz, çıkarmak istesede boyun eğmek zorundadır sessizliğe kim bilir belki istedikleri için yada uzay boşluğunda ne konuştukları anlaşılmasın diye evet evet 
portos mutfağa girer:
- un sessizliğinden daha önce hangi yazar bahsetmişti ya hatırlamadım.
Dartanyan: ne yani bu konudan daha önce bahseden mi var ?
portos: tabi lan sen buldun diye mi neşredecen bize kimdi hatırlamadım halikarnas balıkçısı mıydı ?
dartantan: Cevat şakir mi bahsetmiş bundan bilmiyorum ama bu şimdi burda benim aklıma geldi ne yani geçmişte onun aklına geldi diye ben bulamazmıyım bu nasıl bir kaidedir.
portos: bırak şimdi  mantıklı ol biri sana sorsa deski dartanyan un yere düştüğünde ses çıkarır mı ? ne cevap verirsin tabiki hayır dersin değil mi bak lan 5 yaşındaki bebeye sorsan söyler bak oğlum anladın mı?
Dartanyan: bu mudur yani bakış açın biri sana sormasa ne bok yiyeceksin peki o zaman aklına gelecekmi sen düşünmezsen kim sana soracak.
portos: ya saçma sapan konuşuyorsun ne yani iki boya çizdin tuvale diye sanatçı mı diyecez sana ne bekliyorsun bizden siz bu ermeniler varya neyse şimdi başlatma meşrebinden
bunun üzerine Dartanyan tüm eşyalarını alır ve kimseye bişey demeden ayrılır bardan
portos:heee laaan  un sessizliği Edip Canseverin sözüydü  lan o tüh adama da yanlış söyledik 
portos: Darttttaaanyaan, Darttaannyann  nereye gitti lan o 
Aramis: Ermeni gitti artık 3 kişiyiz tabela siparişi verdiğimiz firmayı ara çabuk dört kafadarlar ismini iptal etsin üç silahşörler koysun   
Aramis: nasıl isim hacı afillii,değil mi ?

kimdir Bu Nurullah Ataç ? Paragraf Sorularının Gizli Öznesi

Nurullah Ataç olmadan nasıl gelişe  bilirdin ?  bu söylem bu gün  sınavda bir paragrafın temasını oluşturmaktaydı. Nurullah Ataç'la ilgili aklımda kalanlar konuşma dillini yazın diline çevirmesidir. Ayrıca Ataç dilde sadeleşmeyi savunmuş ancak zikir ve fikirin bir birini desteklediği pek söylenemez.  İkinci yenicileri sert dille eleştiren Atilla İlhan elbette Ataç'ıda görmezden gelemezdi.ve öylede olmuştur. eleştri kısmı işin magazinel boyutu ama şunu belirtmek isterim. Ataç'ın fikir zikir meselesini ya ters anlayan edebiyatçılara sahibiz ,ya da bu edebiyatçılar Mehmet Akif üzerine yazılan yazılardan haz duyuyorlar.Eee ne de olsa...
-Ne? Ne de olsadaki olacak olan
-Tamam tamam sustum...
Not: kim ne derse desin Nurullah Ataç'ın edebiyata katkısı, İzzet Altınmeşe'nin  benin  sanata olan katkısından  daha fazladır.

muhabbet (g)eyik

Basri:
-Latif Bey Sayın Demirel açılışa gelecekmiş doğru mu ?
Latif:
-valla telefonda o manada bir şeyler konuştu sırf senin hatırın için gelecem Latifcim dedi yani o tarzda konuştu.
Sezgin:
-Latif Bey, peki madde mi ağırdır mana mı ?
Latif:
- Bunlar fuzuliden şeyler sezgincim baksana millet aç aç
Nazmi:
-merak etme Latif  memlekette kimse senin kadar aç değil
Sezgin:
-Fuzuli değil latif bey ağır romandaki o ibne  sormuştu aklımda kaldı hani sormasa bu kadar aklımda kalmaz o mu sormuştu  o delikanlı mı ?
nazmi:
-yalnız vizontele değil sinemada aptal yapıyor insanı...

İtaatsiz...

Kim sorgulayacak  bunları tarih mi ?

O kendini yenilemekten aciz 

Dağlar denize dik bakıyor,itaat etmezcesine
Gelenekler alayın konusu olmuş asker nezdinde.
Karakollar bir yığın insan besliyor haktan muaf.
Cennete yatırım yapanlar kıbleyi burada arar oldu.
İsrafil iyi bir virtiöz olmuş konseri var birazdan.
Bu sefer çok öldürdüler sabıra itaat etmezcesine.
Kim sorgulayacak  bunları tarih mi ?
O kendini yenilemekten aciz ;
Yorgun geldi hafızası kaldırmıyor artık
Görkemli insan öldürenleri...

En Zor Alışkanlık, Yalnızlığa Olan Alışkanlıktır.

şakası bir yana nihilizmin en büyük ilacı zamandır.bunu öyle üç yüz cümleyle anlatacak kadar edebim yok çünkü zaman her şeyi yok eder. yokta zaten hiçin familyasından gelir (hiçgiller)...en başarılı nhilist yazar HİÇ yazısı olmayandır.
-ne yapıyorsun hiç ,
 -hiç yapılır mı hiç,
 - s.ktr git lan p.ç !!!
                                                    Eşekten Doğma Katır, Ne Hal Bilir Ne Hatır
bu Japonya s.çtı dünyanın sistemine.Nisan  ayında kar yağar mı yahu yahu ne lan doğrusu yav yav  kuzey yarım küreye. Radyasyon acayip bir şey işlevi varken  zarar vermiyor tesisten çıkınca ortalığı rezil ediyor . elle tutulup gözle görülen bir şey değilmiş altıncı hisle fark ediyorsun böyle aşk gibi kımıl kımıl ... Hani elle tutulan bir şey olsa silahla  filan insan öldürseydi Türkiye'ye gelince, tutardık bir vatanını seven genç katil vururdu sonrada çocuk mahkemesinde yargılanır üj bej senede çıkardı herkes rahat ederdi .
seçimler geliyormuş aman diyiim kanmayın aslında böyle bir konu açma fikrim yoktu ama bir danimarka atasözü diyorki ;vaadler memleketinde insan açlıktan ölürmüş. valla ne güzel dedin bu güzel ama en güzeli rakı balık valla 
               0.7 uç kullanırken yanında 0.5 uç taşıyanlar Dünyanın en iyi insanlarıdır heleki sınav zamanı.
İnsanlar sadece en zor anlarında düşünür. ee hayat zor be güzelim ne yaparsın her zaman düşünmek gerek ama düşününce okkalı düşünür ha kendince zor anında düşünen çok acayip replikler çıkar ortaya 
-çok uzağa gitmiş olamazlar.-haa anladım- yani ağbi şimdi bunların hepsini sen mi ? yumurtadan çıkan civcivdir akıllım onun için yumurta tavuktan -hayat, siz birşeyler becermek için planlar yaparken kaçırdıklarınızdır.
insan biraz düşününce (mantığı bi kenara bırakıp) bişeyler buluyor
maymundan geliyoruz değil mi? peki ozaman neden hala maymunlar var değil mi?  

MERDİVENE GAZEL

Kaza ancak bir düzen içinde mümkündür. Sanat eserinde sanatçının planı dışında kendiliğinden ortaya çıkan rastlantılar, ancak bir disiplin,proje,program içinde adına ne dersek diyelim..Bir tasarım içinde olur

 Sanat eseri bir tasarımdır ama bu onun algılanışı ile ilgili bir sınırlama içermez...

                                                                                                                         Jeff Wall

            Merdivene Gazel

eski bir adam oldum ben yağmurlarım kurudu
zaman durmaz akardı ellerimden saatlerim size kurulu

diri atlarım vardı benim koştururdu semalarınızda
çalınırdı her gece ahir zaman avuçlarımdan

benim büyülü sözlerim vardı kulaklarınızda size hiç söylemeyeceğim
bela satan bakışlarım saklanırdı düşlerinizde yüzünüz sürmeyeceğim

bir zehri zemberek başım vardı dizlerinizde söz verecek
beklemeyin siz hiç ellerimi gitti o dönmeyecek

sustum ben sonsuzluğum kaldı bir ateşlere sürülecek

                                                                                  Ercan ezilmez

HİÇ bir şey

İhanet midir ruha, ölmeyi istemek,

istiklal köşede dursun biraz.

ölümde yasak, tüm keyif verici maddeler gibi... 

belki uzun sürer diğeri, bu seferkinden sırat sırası gibi;

 bir bilet aldım, hayallerim gerçeğe yakın ölüme uzak 

ne de çabuk deştik hayalleri kurutup astık ötekilerle.

vazgeçmek intihar sebebi olmuş bu günlerde. 

cayanları da vurur bunlar göçmenlerin yanında. 

umuda yolculuk başlar mülteci kampında.

kitaptan dolma hayalden bozma düşler dışlar intiharı,

sabun kokuyor mülteciler ama köpürmüyor gözleri

sadece ferini almışlar mihraksız bakanlar. 

ama tanrı tanır seni kulağı sende olmasada. 

intihar kokuyor mülteciler işleri yanlarından rast geçmiş belli

hayallerini bir mütercime anlat yorsun seni bana.

kahin kehanetten caymadan sor korkularını.

aşiretin tek varisi olan sensin korkma sor babadan oğula,

düğününde takılan cumhuriyet altınlarına inat. 

umut artık fakire bir numara büyük,seneye kullansın diye

aynen böyle yazıyor;

 hiçbir şey olduğuyla da kalmıyor varıp yoluna da gitmiyor...

ama biz hep böyle okuyoruz;

her şey olacağına varır...

TRAJİK TİYATRO SUÇLULUĞU

Bak bununla ilgili bir örnek vereyim dahada somutlaşır aklında topladıkların. 
bırak dağınık kalsın.
Aralarında Frued ve Klein'nin de yer aldığı psikanalistler  Yunan trajedisini ve suçluluğunu haddinden fazla sorguladı. bir bakıma karanlık bırakılan nokta bulunmuyordu. Trajedideki ailevi kıyımlar Yunan halkını nasıl heyecanlandırabilmişti. Dönemin gündelik tarihçilerinin konusunun bunlar olmadığı gerçekti.
    en yeni yurttaşların kendileriyle özdeşlik kurdukları bu piyeslerin örgüsü acımasızdı. medea kendi çocuklarını öldürür.Clytemnestre kocası Agememnonu öldürür. kız kardeşi Elektranın kışkırttığı Oreste anneleri Clytemnestre  öldürür. Oidipus babası Laiosu öldürür... bu temalar seyirci için öylesine farklı ihtimalleri içerir ki  aslında üç basit ve anlamlı trajedi yazarıda seyirci tarafında ailevi suçluluğa zorlanır. Eschyle, Sophokles Euripus anektodlar bakımından da zengin olan mitoloji ve efsanelerin niçin bu yanı öne çıkamamıştır ? Seyirciler ve yazarlarda o koşullarda, ne uyandırmıştır.
        Geleneksel toplulukları yapılandıran -ailesi - araştırmacı antropologlar bu soruya cevap verme yeteneğinde Klein ve Frued'i saf dışı bırakmışlardır. Kleisthenes reformuyla birlikte topluluğun parçalandığını hatırlayalım. ilk kez 'demos'u oluşturan şey kamusal alanda belirmiş olur ve kendi mantığını politik örgütlenmeye dayatır'. toprak aristokrasisi ve din adamları tarafından ezilmiş olan Atina'nın ikdisadi atılımının kökenindeki toplumsal kategoriler yalnızca politik kategori olmakla yetinmez. iktidarıda ele geçirir. topluluk bireylerinin beni ancak toplulukla iletişim içinde işlev görebilir. topluluğun parçalanması ister istemez ego parçalanmasıdır. psiko-ailevi şema hem topluluğu hemde ailevi örgütlenmeyi yapılandırıyor ise trajik kurgu için birinin diğerinin yerini tutabileceği kolaylıkla tahayyül edilebilir.Yunan trajedisinde ailevi kıyımlar sahneyi işgal eder. çünkü bunlar seyirciye ulaşırken kötü duruma düşürülmüş toplulukta yankı bulur.iki düzenin (genos ve demos ) bu çatışmasının açıkça ifade bulmuş olması vakidir. Antigone, erkek kardeşini Philia adına toprağa gömer ve agoranın ettiğine karşı çıktığı için kendide ölümle karşılaşır. geleneksel ailevi ve dini değerler. demokratik sitenin yurttaşlık yasalarıyla çatışır. bu dramlarda her yurttaş bireye nüfuz eden çatışma tanrısal adaletin (genos) yazılı olmayan yasalarıyla yeni politik yasalar arasındaki karşıtlık ifade bulur. ikinci karşıtlık çifti ise ; Fromm'un ''özgürlük korkusu''diyeceği şey karşısında Oidipus'a şunları söyleten yepyeni insan özgürlüğünün karşısına yazgıyı çıkarır. edimlerimin uygulayıcısı değilim ben, onlara maruz kalıyorum. Gerçekten de ailevi kopuş - dolayısıyla parçalanan topluluk metaforu-  öldürme gibi aşırı nedeni niçin alsın ? burada frued'un bir metni devreye girer '' yas ve melankolik'' en azından yol almamızı sağlayacaktır. Fruede göre yas ; sevilen bir kişinin yitimine gösterilen düzenli tepkidir.yada Fratri özgürlük ve ideal gibi özgürlük ve ideal gibi sevilen kişinin yerine geçmiş duygusal tepkidir. yasta özne neyi kaybettiğinin kendi dışında bulunan şeyi bilir acı verici çalışma kaybedilmiş olan şeyin ayırıcı ögelerinden her birini içselleştirmekten ibarettir. bunun için zaman gerekir. Frued hayatta kalanların normal olarak hissettiği duygusundan bahseder. bu duygu yitirilen kişi karşısındaki eski iki değerliliklerin kaçınılmazlığına tanıklık eder. geçmişte kalmış bilinç dışı saldırganlık arzuları sanki büyülü bir şekilde gerçekleşip onun ölümüne yol açmış gibi ölmüş kişiye haksızlık etmiş olmaktan dolayı kendini suçlamak çok yaygındır.  

Çağrışım Yapmalı...

-Hangi arabaydı o
-Soldaki gri
-Sen ne yapıordun o saatte  peki camda?
-Ya hava duman filan ama aramızda kalsınn onlar bilmiyor.
-Neden balkonda değildin peki çocukk hıı hıı ?
-Peki ya kaç kişiydiler
-  20li yaşlarda bir kadın tek başına
-senden başka kimse görmedi öyle mi? bizi yalnış yere kitliyorsun dostum oraya kitlenmemek lazım
- Hadi ama anlattıkların sana bile mantıklı gelmiyor gece saatlerinde burda bi kadın kaldıramayacağı ağırlıktaki kasaya çalmaya çalıştığı arabaya yüklerken o kadar ses yapıyor ve senden başka kimse duymuyor öylemi ?
-Bana neden inanmıyorsunuz bayım
-Rüya olmadığına inandır beni
- Gerçekten rüya mı bilmiyorum ama gerçekten oldu ve ben yaşadım bayım siz hiç bu durumda kalmışmıydınız yani gerçeğin hiç inanılmayacak kadar saçma ama inanılası kadar güzel ve inandırmak için ferdi çabalrımdan başka....
-  Onlar sadece inanılması gereken rüyalarda olur ve bi yerden sonra saçmalar onlarda tıpkı gerçeğin saçması gibi ve siz koca pislikler sadece size benzeyenleri kabullenirsiniz bize asla inanmazsınız çünkü aynı düşüncede değiliz ondan değilmi biliyormusun çocuk geçen gün sizden bir pisliği kovalarken 46/8 deki bahçe duvarına tosladım ve kahrolası kaportacım bana 2000 dolarlık bir kasko ödemesi gönderdi.
-İyi işte kasko ödemedi mi ?
-Evet çocuk işte bende bunu diyorum kaportacım bile dolandırma çabasında. ve sizin gibiler  sadece maaş ödeneği olduğu için fiş istiyorsunuz. ama kahrolası yerin kalkınması lazım çocuk anlıyormusun
-Senin adına üzülmelimiyim bilmiyorum bayım
- Joseph
- Efendim anlamadım dediğiniz
- Bana joseph de adım joseph
-Anlamı nedir.Biliyor musunuz?
-.........
-Tamam bayım ımmm yyanii bay joseph!!!
-Ve şimdi bana arabanın rengini söyle hangisiydi
-Şu soldaki gri araba joseph işte dediğim gibi
-Heyy dostumm az önce sağdaki demiştinn
-Hayır soldaki dedim  bayım
-Bman tanrım az önce ve çok iyi hatırlıyorum evet bir defa da kabullenin yaptığınız hataları sizi gidi madde bağımlısı serseriler o bok kafanızda artık tek bir canlı yok
- Bayım sanıyorum polisler görevdeyken esrar kullanmazlar
- Eğer bir kelime daha edersen polisi kandırdığını bildirip seni meksikalıların kaldığı kodese tıkarım
-Şey tamam joseph sadece şakaydı ve değin gibi sağdaki gri arabaydı dostum.