Susarsınız..
Yüzünüze engel olunması imkansız bir gülüş yerleşir..
Yüreğinizi saran mutluluk gözlerinizi de ele geçirir..
Ve siz o kelimeyi bulamazsınız..
Bu muhteşem duyguyu ifade edecek kelimeyi bulamazsınız..
Teşekkür edebilmek için telefon açarsınız, bu mutluluğa sebep olan kişiye..
Ama hiçbir şey söyleyemezsiniz..
Susarsınız..
Gülümsersiniz..
İç çekersiniz..
Neyse ki O anlar sizi..
Ve der ki: “Anladım ki gerçek mutluluk, karşındakini mutlu edebilmekmiş.”
Ve siz, sizi mutlu ederek mutlu olan bu insan karşısında yine susarsınız..
Susmak yeterli bir teşekkür olabilir mi ??
Susmak yeterince anlatabilir mi yaşadığınız mutluluğu..
Bazen öyledir..
Bazen bir anda, aniden, hıphızla öyle bir mutluluk sebebi gelir ki elinize.. avuçlarınızın içine..
Öylece kalakalıverirsiniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder