HİÇ bir şey

İhanet midir ruha, ölmeyi istemek,

istiklal köşede dursun biraz.

ölümde yasak, tüm keyif verici maddeler gibi... 

belki uzun sürer diğeri, bu seferkinden sırat sırası gibi;

 bir bilet aldım, hayallerim gerçeğe yakın ölüme uzak 

ne de çabuk deştik hayalleri kurutup astık ötekilerle.

vazgeçmek intihar sebebi olmuş bu günlerde. 

cayanları da vurur bunlar göçmenlerin yanında. 

umuda yolculuk başlar mülteci kampında.

kitaptan dolma hayalden bozma düşler dışlar intiharı,

sabun kokuyor mülteciler ama köpürmüyor gözleri

sadece ferini almışlar mihraksız bakanlar. 

ama tanrı tanır seni kulağı sende olmasada. 

intihar kokuyor mülteciler işleri yanlarından rast geçmiş belli

hayallerini bir mütercime anlat yorsun seni bana.

kahin kehanetten caymadan sor korkularını.

aşiretin tek varisi olan sensin korkma sor babadan oğula,

düğününde takılan cumhuriyet altınlarına inat. 

umut artık fakire bir numara büyük,seneye kullansın diye

aynen böyle yazıyor;

 hiçbir şey olduğuyla da kalmıyor varıp yoluna da gitmiyor...

ama biz hep böyle okuyoruz;

her şey olacağına varır...