Şu televizyon var ya çıksa karşıma ve sorsa:
-nasıl bir dünya istersiniz?
-şu ankinden farklı
-nasıl farklı?
-televizyon istemem mesela kendi dünyamda
-efendim çekim yapıyoruz sorularımıza DOGRU ve DÜZGÜN yanıtlar verin lütfen.
-ama bu dünya KENDİ dünyam olacaktı doğruluğuna yanlışlığı…
-teşekkür ederiz
-ee ben de teşek…
Sorduğu soruyu kendi cevaplamayan bir dünya istiyorum. Cümle kurmanın suç olmadığı. Cevapların klişe olmamasını istiyorum. Nasılsın sorusuna düşünmek ve yalnızca iyiyimin yeterli olmadığı dünya.
Kötülüğe son vermek kadar zordu onu kabullenmek. Ya da zaferi kazanmanın hazını vermiyordu, kaybettiğinde sırıttığın arkadaşlarının sana gülmesi. Ağlamanın gülmek kadar ihtiyaç olduğu toplumda yaşamak istiyorum.
Bahçe kapısını aralamak ve bakmak bahçeye. Ne kadar bilgi sahibi eder bahçe hakkında. Ağlayan bir insan görünce derdini sormak ve derdine ortak olmak ne kadar zorsa ya da sözcükler boğazında düğümlenirken geri kalan duyguları ifade etmek ne kadar gereksizse. Anlamak için bilmek gerekliyse. Bakışların anlaştığı yerde cümleler gereksizse. Cümlelerin yarım kalabildiği ve bunu kimsenin sorgulamadığı yer. İşte orası benim yaşamak istediğim dünya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder